Het is bijna windstil
een gevoel overvalt me van
ik ben niet alleen want
wanneer ik langs hem loop
ritselt mijn berk
wil blijkbaar
gedachten met mij delen
ik moet leren luisteraar te zijn
naar zijn wijs verhaal
en merk dat het besef
groeit bij mij
wie van ons twee
de langste adem heeft
wat is het rustgevend
dat hij mij dat juist geeft
in een innig strelen
sla ik mijn armen om hem heen
ver voorbij de wanhoop voel ik
deze grote mensfluisteraar
maakt mij klein
en heel speciaal
