Kastanjes

In herfstkleurige wervelwinden
laat ik me meeslepen
in een reuzenrad van kleur
waarin ik rondtol
met duizend andere bladen
om straks fleurig te worden losgelaten
als de wind gaat liggen
 
vlakbij mezelf bij dat kleine kind
die hier haar mooiste
kastanjes gaat vinden
Dit bericht is geplaatst in Seizoenen. Bookmark de permalink.

1 Reactie naar Kastanjes

  1. Marijke Abbink schreef:

    wervel maar, hij komt met de wind mee en zal spelen met kleuren en begeesteren…
    en een lach op jullie gezichten toveren…
    heerlijk en ook een heerlijk meeslepend gedicht!
    van harte…

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.