De toekomst van ons verleden

 

 

 

 

Is die er wel
nu ik niet meer samen
met jou plannen maken kan
wat zal ik zeggen

alles wat achter ons ligt
verhindert mij vooruit te kijken
in een draaiende wereld
sta ik stil bij jouw leven
omdat het delen was

het eerste wat ik
moest gaan beslissen
zonder te overleggen
besef ik nu pas
is het kijken naar een steen

nu dat aan mij alleen is
zal daar in gebeiteld staan

onze toekomst is
nog steeds ook
in jouw handen

en daaronder
je naam

Dit bericht is geplaatst in Overlijden. Bookmark de permalink.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.