Je kijkt naar buiten
met gebroken ogen
wat zie je nog
we staan om je bed
maar toch ben je alleen
zijn we je nabij
of gewoon bij je
een veelzeggende stilte
of nietszeggende woorden
na de laatste injectie
en een kus
gaan we één voor één
en verdwalen al
bij de voordeur
maar jij weet de weg
bent bijna thuis
wat mooi en herkenbaar
precies zo voelde het bij het overlijden van mijn moeder (mw. meijvogel),
overleden in de wilbert op 15 april 2010.
het is goed zo
groeten ellen
Ik heb haar gekend, met dit bericht breng je haar even weer bij mij terug
als pastor van de Wilbert
je moeder is Thuis nu
en ja Ellen het is goed zo
dank voor dit bericht
cor
zo rakend mooi
prachtige site lieve cor
groetjes, martine
Echt een gedicht uit de praktijk Martine
stilte is hier het sleutelwoord vind ik