Joep

Alles wat tikt bekijkt hij met ontzag
eén jaar oud vol bruisend leven 
toen deed ik mijn horloge af
hij kijkt me aan of het wel mag
ik heb het hem gegeven
hij zet het op een draf
en ik denk
mijn God waar is de tijd gebleven

 

Dit bericht is geplaatst in Gedichten, Tijd. Bookmark de permalink.

2 reacties op Joep

  1. Roelie Stevens schreef:

    ik heb genoten van deze prachtige woordspeling met een diepe lading!
    hij neemt je tijd mee, en jou mee in de tijd!
    en eigenlijk nemen onze kleinkindjes ons mee terug in de tijd!
    vind je niet?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.