Spiegelen (narcisme)

Een mooie man
die zichzelf aanbad
in schoonheid
geen concurrentie had
zei spiegels zijn overbodig
ze vertellen maar wat

genezing van
deze eigenwaan
werd heel hard nodig
want in alles wat hij
had of ooit bezat
zag hij zich steeds
veel minder mooi
in de spiegel staan

soms was het beeld
te breed te groot
hij ergerde zich dood
verhuisde steeds
van daar naar hier
zag zich zelf zelfs
in de rivier en
werd ten prooi
aan huiver

de rimpels van het
water vertelden hem
zo niet verder te gaan
in deze eigenwaan

zijn kwaliteit van leven
is toen heel dicht
bij de rivier gebleven
werd ook zo helder
net zo zuiver

 

 

 

Dit bericht is geplaatst in Filosofie, Leven. Bookmark de permalink.

2 reacties op Spiegelen (narcisme)

  1. aly wessels schreef:

    hoi lieve cor,

    je gedichten site gevonden!!
    heel mooi!!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.