De wereldorde
is als een boer die kunstmest
strooit om van te leven
zijn manifest is
voordat je gaat maaien
je eerst groei moet geven
maar als een gek
met wanorde in zijn hoofd
ons van die groei beroofd
door verderf te zaaien
dan wordt die wereldorde
een manifest en
vast verbond tussen
levenden en doden
Liefde mag nooit slechts
een woord blijven pas
wanneer het lichaam krijgt
een ziel en een gezicht
dan kan je er mee lezen
en schrijven
Stap gerust de nacht maar in
waar de schaduw zo groot lijkt
verberg je licht nog even
voor je de dag weg wilt geven
zodat mijn liefde bezwijkt
voel op de tast mijn handen
doe je ogen maar dicht
de waarheid die we vonden
vormt een bundel van licht
bal een vuist voor de nacht
heb lef om mijn wereld te volgen
in liefde die licht zal geven
zing mijn minnelied mee
breng voor de dag nieuw leven
Ik kan niet
verklaren hoe
op mijn pad
de ruimte tussen
mijn woorden
gevuld wordt
met liefde
als verborgen
voetstappen
die ik nooit
belopen kan
maar wel
voelen en ervaren
Als ik binnen ben
besef ik zo vaak
dat ik niet
buiten je kan
ben ik buiten
voel ik je warmte
diep van binnen
nu je licht
zich weer naar
mij toe keert
leer me dan gauw
dat ik als een bloem
me ook keer naar jou
.Kom binnen in mijn atelier 
O ja ik heb alle
wereldzeeën bevaren
met mijn grote schip
zei de kapitein
zonder eigenwaan
maar kijk eens
naar wat er
voor me uit vaart
bij dat scheepje
voel ik me zo klein
het behoedt mij
voor gevaren
zonder mijn loods
zou ik in dit riviertje
al vergaan
Zomaar een moment
tussen de grote vragen
over ziekte en lijden
gebeurt het
dat je soms even
boven de pijn
wordt uitgetild
juist op de grens
van tranen en wanneer
je het bijna uitgilt
zie je ze komen
die je lief zijn
de hartslag
van je leven
ze staan om je bed
weten ook niet
veel te zeggen
zien je pijn
maar elke avond
als ze gaan slapen
voor ze gaan dromen
zingen de kinderen
eerbiedig en zacht
Here houdt ook
deze nacht
over lieve Opa
de wacht
amen
Lieve God
mijn eenzaamheid is
dat ik niemand meer
iets kan geven
terwijl ik dat
zo sterk verlang
ben ik dan Heer
alleen maar de arme
die slechts ontvangen kan
er niemand is
die zich bij mij
komt warmen
lieve God dat is
in mijn leven
de stille pijn
help mij het vuur
wat is verkild
tot gloed te blazen
me te verbazen
dat ik geven mag
Als een ijsberg
in het water koel
bewust van
wie je denkt te zijn
alles wat je hebt
of nog wilt
lijkt inzichtelijk
overzichtelijk
maar vandaag
wil je de diepte in
weg van alles
wat je waarneemt
wil je ingaan
dat diepe verlangen
meer van jezelf
te mogen zien
vandaag de
verfrissende duik
in het diepe
het panorama
van daaronder
verbaast je
laat je zien
dat je diepste zijn
groter en breder is
