En zo slaat de wetenschap
Sneller dan het licht
Via 30km ringleiding
Zichzelf in het gezicht
Op de vuilnisbelten
van Johannesburg
deelden we soep en brood
met tranen in de ogen
een kindmoeder
die straks nieuw leven
zal gaan geven
zit daar tussen de troep
met haar schoenen in de dood
en ik dacht mijn God
waar ben Jij dan
hier gebleven
ze wrijft trots
over haar buik
hoe lang nog
vroeg ik haar bewogen
nog een maand roept ze blij
maak jij je dan geen zorgen
nee zegt zij want
God is er bij
op dat moment
dacht ik heel even
ik heb haar brood
maar zij heeft mij weer
zoveel hoop gegeven
Doe eens normaal man
ja natuurlijk doet het pijn
als blijkt dat in je achterban
naast “sociaal armen” en idioten
binnen je partijgenoten
ook toekomstige SP stemmers zijn
Handboeken genoeg
die ik in de hand kan
nemen of zelfs andersom
het is slechts een middel
de hoofdstukken gaan
over structuren en systemen
ze zijn duurzaam
toepasbaar in het bijstaan
van mensenhanden
wiens leven juist uit
handen moet
worden gegeven
de boeken op de plank
doen mijn handen jeuken
verlangen voelen naar
lijfelijke bijklank ze
spreken boekdelen over
liefde die mag ontbranden
levensbloed stroomt
in gebaren tasten
ontvangen en strelen
zelfs als mijn mond
verstomd spreken
ze de taal van helen
Wat mij nu zo diep treft en raakt
is dat in één en dezelfde kerk
zowel offers als slachtoffers
worden gemaakt
Nog geen zestien een kind
door verlichte winkelstraten
zoekt ze met pijn en onmacht
of ze nog een dealer vindt
ze moet scoren voelt zich verlaten
ergens klinkt er stille nacht
maar ze wil haar minimale reserve
van vocht niet meer verspillen
aan zinloze tranen
geen zicht op uitzicht
vanuit haar duisternis
strompelt ze door het licht
drang om hard te gillen
een kille injectienaald
brengt verlichting voor even
de heilsoldaat om de hoek
geeft hete koffie en een kaars
want hij zag haar beven
nee dank u geen koek
een kaars denkt ze
dat heb ik weer
op hol slaan haar gedachten
dit soort verlichting Heer
zit ik daar echt op te wachten
Wanneer je een koekje
van eigen deeg hebt gegeten
dan pas proef je de pijn
hoe smakeloos jij zelf kan zijn
Een dichters-kikkerkoor
nabij de Woerdense plas
verzamelden zich bij vrienden
in een regenjas
en deden daar
al kwekkend en kwakend de afwas
twee kikkers wisten
van een beter bestaan
vlogen over de wijde oceaan
nestelden zich in
Groot Brittannie
tussen het golvende graan
daar sprongen ze lustig
in het (rond)
maar terstond de andere dag
na het (rond)springen
stonden daar mensen
hand in hand Spirituele liederen te zingen
vertelden elkaar alles
wat ze daar beleefden
aan wonderlijke taferelen
onverklaarbare dingen
ze deelden dat ook met elkaar
zonder waardeoordelen
ze hielden zich vast
omarmden berken
beuken en eiken
de twee kikkers werden
nieuwsgierig en sprongen
nu een gat in de lucht
totdat ze in hun hoogtepunt geraakten
even boven het maaiveld uitkeken….
en vol verbazing kwaakten
WAUW !
Vandaag dan een beurs opleving
vooraf een schietgebedje naar boven
zo verdwalen vaak onze gedachten
in alle kerst en nieuwjaar toespraken
willen we straks plechtig beloven
een goede economie een stevige euro
boven vrede en vergeving
omdat we daar niet meer in geloven
midden in een recessie
zien we niet dat welvaart
zo onze ondergang wordt
treuren we om ons begrotingstekort
wachten op een financieel wonder
maar kopen voor miljoenen
flitsend vuurwerk
met veel geknal en gedonder
doen totaal geen concessie
naar onze te hoog gegrepen wensen
gun elkaar dan deze kerstopleving
misschien verwacht God
wel wonderen van mensen