Het voelt in het leven
wel eens vreemd aan
dat de beloftes
aan anderen gegeven
belangrijker blijken te zijn
dan de overeenkomst
met mezelf
daar zit mijn pijn
Het voelt in het leven
wel eens vreemd aan
dat de beloftes
aan anderen gegeven
belangrijker blijken te zijn
dan de overeenkomst
met mezelf
daar zit mijn pijn
Is onze wil een last
datgene wat
rusteloosheid opwekt
een niets ontziende
redeloosheid
in ruimte en tijd
het blinde zwarte gat
wat ons dagelijks verrast
zouden we beter af zijn
met willoosheid
is het werkelijk zo
dat omdat wij lijden
wij ook medelijden kennen
of houden we dat bedekt
en kijken we in de spiegel
naar een voorstelling
van het niets
maar wil onze wil
daar nooit aan wennen
(Arthur Schopenhauer Filosoof 1788-1860)
Die koele ochtendmist
kan nooit verhullen
wat zich vandaag
ten volle met lichte
warme liefde zal vervullen
dat je in die liefde groeien mag
als je dan maar wel beslist
je gezicht naar Hem te draaien
dus jij tulp jij narcis en
hyacint en mensen kind
straalt op Zijn gezag
het is vandaag jouw dag
Weet je lieverd
geduld dat is niet
zitten en wachten
het is een vermoeden
door het voelen van de doorn
het bewonderen van de roos
de nacht toegedekt zien
om daarna de zon in rust
te doen ontwaken
liefhebbers zijn geduldig
omdat ze weten dat de maan
tijd nodig heeft
om volledig te worden
Als er zoveel
slechte dingen
zijn gebeurd
in het verleden
die soms doen
verafschuwen
moet men begrip
hebben
voor mensen
die de goede
dingen weg duwen
in het heden
In mijn denken
over waar anderen
mij doen twijfelen
of ik ben
ben ik nooit klaar
want vanuit mijn twijfel
door mijn denken
blijkt dat ik gewoon
een twijfelaar ben
Vijfduizend te eten geven
onvoorstelbaar
zonder de bril van het wonder
staan we voor een debakel
beleven we niet
het bedoelde teken
klappen we slechts voor
een mirakel
gaan we ook voorbij
aan wat ons leven
werkelijk draagt
maar in dit wonder
is het haalbaar
te vragen aan
wie niets heeft
ook weinig vraagt
er is een jongen
met brood en vis
die uit onvoldoende geeft
natuurlijk neemt hij mee
waar hij bang voor is
eigen gevoelens van
ik ben maar klein
zich vastklampend
aan zekerheid
maar in wat hij draagt
is brood en vis van
mededeelzaam zijn
wonderlijk genoeg
(vrij naar Johannes 6)
Een betrouwbaar
evenwichtig mens
waarop je kunt
vertrouwen
is iemand die altijd
in staat is
een fundament
te leggen
met de stenen
die anderen
hebben gegooid
om dan zonder wrok
verder te bouwen
Alsof heel de wereld verdwijnt
met al haar schone schijn
zo verdwaal ik en kom ik thuis
in jou vragende ogen
die vensters aan je ziel
waar ik kan lezen voelen
weten je liefde en
diepste verlangens
je gebrek zwakte en pijn
dat is mijn geheim
waarom ik voor jou viel
Beste PVV’ers
Wat een avond wat een nacht
mag ik jullie vragen
hebben jullie MEER of MINDER
zetels dan verwacht
ik ben dolblij
met dit resultaat
en met mij velen
maar waar het mij
uiteindelijk om gaat
voor jullie vuilspuiterij over
Islam en Koran haat
wat gestoeld is op niets
zijn er in de kamer
geen zetels genoeg
ik hoop dat veel van jullie
het gevoel mogen delen
dat je de komende vier jaar
in je hempie staat