Categoriearchief: Gedichten

Zegen schakels

Vertrouwen liefde en kracht drie zegen schakels van het leven draag ik als halssnoer dag en nacht ze zijn aan mij geregen

Geplaatst in Filosofie, Gedichten | Een reactie plaatsen

De verleiding van advent

  Het is zo verleidelijk om nieuwsgierig al te bladeren aan het begin om te ontdekken hoe het slot zal zijn het is zo aantrekkelijk vooruit te grijpen dwars door de pijn de uitkomst van het verhaal willen weten zodat … Lees verder

Geplaatst in Advent, Gedichten | Een reactie plaatsen

Eb en vloed

  Terwijl ik daar sta als aan het zand genageld denk ik, trek ik naar jou of jij naar mij het zachte zand wordt harder nu we elkaar naderen voor even, vaste grond onder mijn voeten maar ik probeer verder … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Liefde | 1 reactie

De helft van jezelf

Wanneer je niet samen bent mis je de helft van jezelf kom maak je warmte bekend ik wacht nog wel even voltooi met licht mijn leven

Geplaatst in Gedichten, Liefde, Poezie | Een reactie plaatsen

Tot stof

Ik denk dat ik me vaak moet vergewissen dat de doden ons ook zo missen

Geplaatst in Gedichten, Overlijden | Een reactie plaatsen

Ruimtereis

    De ruimte in mijn hoofd is kaal en leeg ik reis naar binnen er zijn geen ramen of gordijnen bestemming is er niet reizen is genoeg de weg er heen is mijn doel het verlangen onderweg te zijn … Lees verder

Geplaatst in Filosofie, Gedichten, Spiritualiteit | Een reactie plaatsen

Minnelied

 Stap gerust de nacht maar in waar de schaduw zo groot lijkt verberg je licht nog even voor je de dag weg wilt geven zodat mijn liefde bezwijkt voel op de tast mijn handen doe je ogen maar dicht de … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Liefde, Spiritualiteit | 3 reacties

Betale

Op een keer stond ik met mijn fiets voor het voetveer van Woudrichem nu schaterlach ik steeds meer bij de oversteek terwijl ik afrem het kost geen kapitalen maar die eerste keer zag ik op een houten bordje op de … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Humor | Een reactie plaatsen

Liefdeslied

Een ziel die in liefde woont is niet rusteloos vermoeit zich zelf maar ook andere niet in dit geheimenis ze wordt in stilte gekroond bijna ademloos zingt ze teer met gewaar haar hoogste liefdeslied omdat het kwetsbaar is

Geplaatst in Gedichten, Liefde | 2 reacties

Ze draaide door

Keek niet maar staarde naar één punt ze draaide door ik hoopte dat ze mij een blik gaf een kleine gunst maar daar danst ze niet voor ze draaide door ik zag haar zelfs zweven haar rituele kunst bracht haar … Lees verder

Geplaatst in Gedichten, Kunst | Een reactie plaatsen